Kitap hakkında: yıl / BİR ADAM koridor boyunca yürüdü ve gülümsedi. Kendini iyi hissetti: rahat ve neşeli. Ve bunun nedenini kendisi de bilmiyordu. Sebebi yok. Aynen böyle... BİR ADAM ne zaman bu kadar iyi hissettiğini hatırlamazdı... Genellikle kendini kötü, sert ve üzgün hissederdi. Genellikle hayatın ona haksızlık etmesinden, bu kadar yalnız, mutsuz, zayıf olmasından dolayı acı çekiyordu... Yedi yıl önce kırılan bir köprücük kemiğinin sonsuz acısını çekiyordu... Melankoliden... Umutsuzluktan. .. Son zamanlarda da bu boğucu sıcaktan, akıllardan çıkmayan mangal kokularından, kalabalıktan, kalabalıktan, turistlerin aptalca eğlencelerinden, flörtlerinden, gevezeliklerinden, sarhoşluklarından... Ama bu sabah her şey farklıydı.…